RedEerlijkeHandel.nl

Ik heb denk ik een vraag waar meer Wereldwinkels mee zullen worstelen.
In onze Wereldwinkel blijft het steggelen of we nu ons lidmaatschap moeten opzeggen of dat we het nog even aan willen zien. Kairos was een tegenvaller maar toch. Meeste stemmen gelden zou je zeggen maar bij ons willen ze dat iedereen vind dat we moeten stoppen. Een beetje frusterend maar ja het houd de spanning er in zullen we maar zeggen. Maar wat wil het geval de Wereldwinkel moet 3 maanden van te voren voor het eind van het jaar opzeggen en dat is op 30 september. Wat nou als we pas op 10 oktober overeenkomen dat we op willen stappen kan dat nog wel zonder problemen?
Ik heb het mijn man gevraagd en die zegt dat kan zonder probleem als je een goede reden hebt. Een abonnement kun je altijd opzeggen op het moment dat de voorwaarden veranderen en dat hoeft dan niet zoveel tijd van te voren te gebeuren. Ook al is het een abonnement dat tot 31 december loopt met 3 maanden opzegtermijn dan kun je het direct stoppen als de voorwaarden veranderen. Dat is zo omdat je voor andere voorwaarden getekend hebt. Zo staat het in de wet volgens mijn man.
Dus mijn vraag is of er punten zijn waarbij onze Wereldwinkel ook later dan 30 september kan opzeggen?
alvast bedankt voor jullie antwoord
Corrie

Antwoord RedEerlijkeHandel team:
Wij zijn het eens met wat uw man zegt. Maar iemand in ons team zei ook: je kunt ook opzeggen op basis van wanprestatie en dan is er veel meer ruimte in dit geval. Dan kan het namelijk altijd op elk moment.
Neem bijvoorbeeld de certificering van importeurs, een van de peilers van Eerlijke Handel. De LVWW heeft de certificering per 1 september jl. uit handen gegeven aan het WFTO (World Fair Trade Organisation), waardoor de band met de importeurs doorgesneden is. De WFTO bepaalt voortaan of een importeur, die een erkenning wil hebben, aan de voorwaarden van Eerlijke Handel voldoet. De certificering van importeurs is altijd van groot belang geweest voor de Wereldwinkels en de LVWW speelde daarin de hoofdrol. Nu die rol uitgespeeld is, kun je zeggen dat een groot nut van de vereniging verdwenen is en dat daarmee de positie van de LVWW ernstig veranderd is. Het zal voor veel Wereldwinkels genoeg reden zijn om hun jaarlijkse bijdrage te stoppen (want je krijgt substantieel minder voor je contributie).
De aankondiging van terugtrekking uit de certificering per 1 september kwam een paar dagen voor die datum uit de lucht vallen en Wereldwinkels waren volledig onvoorbereid. De termijn om op basis van deze informatie op te zeggen is veel te kort geweest en een Wereldwinkel kan zich daar eenvoudig op beroepen.
De LVWW heeft in het verleden wel om kleinere zaken gedreigd naar de rechter te stappen, maar onze inschatting is dat zij geen kans maken om zo'n rechtszaak te winnen en zeker geen geld en mankracht hebben om tien(tallen) rechtszaken tegen hun eigen leden te beginnen. Want naast de certificering kan aangedragen worden dat er wanprestatie wordt geleverd met het kassastelsel dat niet alles doet waarvoor betaald wordt en waar de stekker uitgetrokken wordt voordat er een nieuw systeem is en dat er wanprestatie wordt geleverd ten aanzien van de cadeaubonnen zoals zeer verlate betaling of zelfs geen betaling, maar ook dat de inwisselbaarheid niet meer gegarandeerd kan worden aan de consument omdat steeds meer Wereldwinkels ze weigeren in te nemen vanwege de onzekerheid van uitbetaling door de LVWW. Wanneer je ook nog bij een dreigende rechtszaak aan de LVWW meldt dat je ook als wanprestatie aan de rechter wil overleggen dat de LVWW 1,3 miljoen euro van het geld van de Wereldwinkels heeft gebruikt of misbruikt voor ongeoorloofde zaken dan zal de LVWW weinig hoop hebben op een goede afloop bij de rechter.

Wij hopen dat de zaak wat overzichtelijker wordt met ons antwoord .

Het EerlijkeHandel team

Afgelopen week, dinsdag geloof ik, kwam het Journaal met een nieuwsitem dat zij 'een nieuwe winkelwerkelijkheid' noemde.
De HEMA gaat haar winkels anders inrichten: de HEMA moet een belevenis worden met geluksmomentjes!
En niet alleen de HEMA maar alle warenhuizen zijn bezig om beleving het hoofdthema van hun winkels te geven, vertelde het Journaal.
Blokker gaat functie aan emotie koppelen.
V&D komt met 'Lucht, Licht, Vernieuwing' en
de Bijenkorf heeft gekozen voor een 'premium experience' voor haar klanten.

Mijn gedachten en mijn bewondering gingen, naar aanleiding van dit Journaal item, direct naar Mira International die 'beleving in de winkel' al 1,5 jaar promoot bij de Wereldwinkels. Het viel me ook direct op dat Mira International een veel breder en meer toepasselijk assortiment aan innoverende producten aanbiedt voor die beleving in de winkel dan de grote winkelketens (zowel ruiken, als voelen, als zien, als proeven en heel bijzonder: ervaren).
Ik ben erg benieuwd hoeveel Wereldwinkels mee zijn gegaan met deze nieuwe trend die Mira International biedt, want een van de problemen van Wereldwinkels is de veroudering van het klantenbestand en het aantrekken van jonge vrijwilligers en dat probleem pak je aan met een interessante beleving in de winkel. Het trekt jonge mensen en kan het interessant voor hen maken om die beleving in de winkel als vrijwilliger uit te breiden.

Ik lees ook steeds meer dat Wereldwinkels samenwerkingsverbanden aangaan met locale bedrijfjes die biologische of streekproducten verkopen, wat de Wereldwinkel ook interessanter maakt voor jonge mensen die bewust bezig zijn met voeding en het milieu.
Het grote voordeel van Wereldwinkels boven andere soorten winkels is dat zij in principe kunnen doen wat ze goed of leuk vinden en niet gebonden zijn aan het volgen van regels en reglementen van bovenaf.
Ik weet wel dat de LVWW van alles probeert op te leggen van boven, maar de organisatorische organisatiestructuur is lang voorbij de houdbaarheidsdatum en volgens mij niet meer van deze tijd (van Wereldwinkel vrijwilliger naar Wereldwinkelbestuur, naar regio, naar verenigingsraad, naar dagelijks bestuur en weer terug zonder inspraak). De onmacht blijkt, voor een marketingveteraan als ik ben, uit het feit dat zij op elk terrein hun macht, invloed, houvast en zeggenschap lijken te verliezen, waardoor het financieel op termijn onhoudbaar moet worden en faillissement of opheffing van de vereniging onontkoombaar is. Het zou me niets verbazen als na het tellen van de opzeggingen per 1 januari 2015 de stekker eruit gaat. Geen organisatie is zo flexibel en vooruitziend dat het een halvering van leden in zo'n korte tijd kan verwerken. Want waar haal je de organisatorische en beleid wijzigingen vandaan, die de concurrentie aan kunnen gaan met een jonge, frisse organisatie die gekozen heeft om zonder gedoe te adviseren en te begeleiden. We zien overal dat oude bedrijven zich moeten aanpassen om niet voorbij gestreefd te worden door jonge ondernemers en bedrijven die zich beter weten te organiseren naar de vraag van de consument. De laatste voorbeelden in het nieuws zijn de luchtvaartmaatschappijen die overeind moeten blijven tegenover de prijsvechters en de warenhuizen die 'beleving' moeten bieden om de slag met de goedkope prijswinkels het hoofd te kunnen bieden.

Dus Wereldwinkels, mijn vrolijke boodschap is: ga mee in de nieuwe winkelwerkelijkheid van beleving in de winkel en kijk eens om je heen naar bedrijfjes in de omgeving waarmee je kunt gaan samenwerken voor ieders goed.

Peter

Wij kregen het volgende bericht toegestuurd dat Mira International op haar site www.wierook.nl heeft gezet.
Eronder hebben wij nog extra informatie over dit onderwerp geschreven.

Mira International succesvol als klokkenluider

Binnen een half jaar is Mira International als klokkenluider succesvol gebleken. De LVWW is per 1 september uit de certificering van Eerlijke Handel gestapt. De certificering is voortaan een zaak voor de WFTO, een internationale certificeringsorganisatie.
Ons standpunt tegen het goedkeuren van tussenhandel door de LVWW en de daaropvolgende schorsing van Mira International door de LVWW heeft veel teweeg gebracht. De andere Eerlijke Handel importeurs hebben door ons standpunt moed gevat om zich te organiseren en bij de LVWW een petitie in te dienen waarin ze afstand nemen van de huidige methode van certificering van Eerlijke Handel en zich uitspreken tegen tussenhandel. Praktisch gezien betekent dit dat zij net zoals Mira International niet meer mee willen betalen aan de huidige certificeringsmethode. De LVWW stond vervolgens voor de keuze alle importeurs te schorsen en de Wereldwinkels te bevelen niet meer bij hen in te kopen (waardoor de Wereldwinkels zonder producten zouden komen te zitten) of in te gaan op de eisen van de importeurs. Door in te gaan op de eisen en zich terug te trekken uit de certificering heeft de LVWW haar almacht, monopolie en zeggenschap over de importeurs verloren. Dit betekent ook dat de LVWW haar laatste voordeel t.o.v. Stichting Wereldwinkels Nederland heeft verloren en alleen nog nadelen bezit.
Nederland kan zich verheugen: er is een einde gekomen aan de dictatuur in Wereldwinkelland :-).

Aanvulling door het RedEerlijkeHandel team:

Mira International heeft in de uitnodiging voor haar Open Dagen begin oktober (waar wij een kopie van hebben ontvangen) het bovenstaande met wat andere woorden gemeld. Een aantal Wereldwinkels heeft, naar aanleiding van de Open Dagen uitnodiging, aan de LVWW gevraagd of het klopt dat zij weer bij Mira International kunnen inkopen. Het antwoord van de LVWW op Extranet is dat dit nog niet kan omdat Mira International niet gecontroleerd kan worden. Wij vonden dit een opmerkelijk vreemd antwoord gezien het feit dat de LVWW zich per 1 september terugtrekt uit de certificering en daarmee de controle uit handen geeft aan het WFTO. Bij navraag bij Mira International hoorden wij dat zij pas in 2015 weer gecontroleerd dienen te worden omdat de vorige goedgekeurde controle tot en met 2014 loopt.
De LVWW schijnt helemaal in de war te zijn, niet wetende wat te zeggen of te doen, nu de certificering uit handen gegeven is en zij daarmee niets meer te zeggen hebben over dit onderwerp.
In eerdere berichten op Extranet is namelijk te lezen dat Mira International geschorst is omdat zij de contributie niet meer willen betalen (vanwege het toestaan van tussenhandel (Voorraadhuis) door de LVWW). Dit argument kan niet meer gegeven worden omdat alle importeurs van Fair Plaza niet meer willen meebetalen aan een certificering die rammelt. Wrang detail is dat de LVWW al 2 jaar subsidie krijgt om een nieuwe methode van certificering te zoeken en te ontwikkelen, omdat die oude methode niet voldoet. De nieuwe methode is: uit handen geven aan een gespecialiseerde organisatie (WFTO)?!

Onze inschatting is dat de LVWW geen acceptabele antwoorden heeft kunnen vinden op de petitie die de importeurs van Fair Plaza in mei (!) hebben ingediend. Opvallend daarbij is het abrupte stopzetten per 1 september en niet per 31 december 2014. De vraag daarbij is hoe het kan dat de LVWW hiermee ingestemd heeft, want zodoende kunnen de importeurs een deel van hun contributie terugvragen of zelfs voor het hele jaar. Of is dit onderdeel van een deal die de LVWW met de importeurs is overeen gekomen?

De hele zaak zal nog meerdere staartjes hebben denken wij. Want hoe kan het dat leden van de Verenigingsraad na zoveel maanden niet op de hoogte zijn van de petitie van de importeurs? En de individuele leden (de Wereldwinkels) niet zijn ingelicht over de inhoud ervan? Waarom is de petitie niet openbaar gemaakt? In het gewone leven moet een minister aftreden als hij de Tweede Kamer niet heeft ingelicht over belangrijke zaken. Is er verschil tussen de Tweede Kamer en de Verenigingsraad of tussen een minister en Huub Jansen?

Een ander staartje is hoe het nu verder moet nu de macht die de LVWW over de importeurs had, gereduceerd is tot nul. De importeurs kunnen nu gezamenlijk besluiten niet meer aan het Voorraadhuis te leveren zonder gevaar voor represailles. Hiermee hebben ze hun marge terug (want van de grote verhalen van andere markten en andere winkelketens is niets terecht gekomen). En wat blijft er dan nog over van het voordeel voor de partnerwinkels die geen Eerlijke Handel producten meer kunnen kopen bij het Voorraadhuis? Waar-winkel worden?
De vrijwilligers zullen blij zijn dat zij weer zelf mogen gaan bepalen welk assortiment zij in hun Wereldwinkel willen hebben, zelf weer keuzes mogen maken.

Als laatste staartje: wat gebeurt er met de besturen van partnerwinkels die hebben bepaald en ingestemd dat de RSU en het Voorraadhuis mochten bepalen wat er in hun winkel te koop was? Er is toch geen vrijwillig(st)er die vrijwillig inspraak en keuzemogelijkheden heeft opgegeven over wat te koop is in hun Wereldwinkel en bij welke importeur er ingekocht moet worden? Meestal heeft het bestuur besloten partner te worden over de ruggen van de vrijwilligers heen. In sommige gevallen zelfs zonder dat de vrijwilligers weten dat zij partnerwinkel zijn. Waarom hebben ze dat niet gezegd, vraag je je af. Wat hebben zij te verbergen? Het minste wat deze besturen kunnen doen is de vrijwilligers de keuze te geven of zij terug willen naar eigen keuze en eigen beleid. En terug naar een breed assortiment :-).

Ook een woord voor de WFTO. De LVWW heeft om redenen, waar we hier (nog) niet op in zullen gaan, vele jaren een restrictief en werend beleid gevoerd ten aanzien van het toelaten van nieuwe Eerlijke Handel importeurs. Door de certificering via het WFTO zullen meer Eerlijke Handel importeurs hun producten kunnen aanbieden aan de Wereldwinkels. Dat zal een grote verrijking van het assortiment kunnen betekenen. Een assortiment met heel veel unieke nieuwe producten, die niet per container ingekocht hoeven te worden, maar ook terug naar de kleine producent!

Het redden van Eerlijke Handel is hiermee een grote stap dichterbij gekomen :-).

Het is niet meer dan logisch dat andere importeurs niet reageren. Het loon van de werkers uit de derde wereldlanden is gegarandeerd, evenals de salarissen van de medewerkers van de LVWW. Maar importeurs hebben geen garantie. Zij zijn afhankelijk van hun omzetten. En wanneer zij (net als Mira) hun erkenning verliezen, komen zij in grote problemen.
Ik denk dat zij genoeg kopzorgen hebben. Want wat zal hun rol zijn in de toekomst als de wereld van Fair Trade verder zal veranderen? Wat als straks buiten de importeurs ook op een andere manier producten een FT label kunnen krijgen? De deur voor de commerciële jongens is reeds op een kier gezet. En als ik de reacties een beetje doorlees, staat er al een voet in de deuropening.

 anoniem

Beste mensen,

In wat voor een ondoorzichtig geheel zijn we beland?
Wat ik me afvraag is: Waar blijft de reactie van de andere importeurs dan Mira?
Als we de zaak ook niet van hun kant kunnen belichten blijft het voornamelijk koffiedik kijken. Hoe kijken zij tegen de richting aan die de LV is ingeslagen met het Voorraadhuis?
Iedere participant binnen de fair-trade handel heeft eigen belangen maar ons gezamelijke en primaire belang is toch het levensonderhoud van de producenten te verbeteren zodat zij een humaan leven kunnen leiden.
Doe je dat door ze op de hun eigen kleinschalige manier te laten produceren of doe je dat door te promoten dat ze meer en meer massagoederen moeten produceren? Wat is respectvol, waardevol en haalbaar voor hen?

 <anoniem>

Ik heb medelijden met de Partnerwinkels, als het klopt , dat zij 50 % van hun inkoop bij het Voorraadhuis moeten doen. Wat een ramp is het Voorraadhuis zeg. En dan doel ik niet op het fenomeen op zich, maar op hun functioneren.
Ze leveren maar wat; nimmer hetgeen je besteld hebt. Daarbij is hun webshop meer dan kaal. Geen produktinformat ie enz.
Enz. Enz. Enz
Hoelang blijft het Voorraadhuis nog overeind?

Irma

Best team,

In uw vorige antwoord viel me op dat u in een reactie schreef: wij hebben nooit beweerd dat importeurs gedwongen zijn om aan het Voorraadhuis te leveren en dat het een non-issue was.
Maar is dat wel zo? Ligt het in de praktijk niet wat genuanceerder? Partner-winkels tekenen met RSU een contract waarin staat dat zij naar ik meen meer dan 50% van de producten voortaan bij het Voorraadhuis dienen in te kopen. Maar ook betekent het dat de consulent(e) van RSU het productassortiment bepaald, de penningmeester zich gaat bemoeien met de inkoop en de inkoopgroep(en) zo van twee kanten buitenspel gezet kunnen worden. In welke positie brengt dat de importeur die eerder direct aan de Wereldwinkel kon leveren via zijn inkoopgroep? Hij is zijn contact en invloed kwijt. Hoeveel omzet verliest de importeur als hij niet meer direct aan partnerwinkels kan leveren? Welke druk wordt zo op hem uitgeoefend om toch aan het Voorraadhuis te leveren? Heeft hij nog een keuze als hij door een teruglopende omzet de eindjes niet meer aan elkaar kan knopen? En is het misschien wel uitstel van executie als hij met verlies moet leveren? De grens tussen gedwongen en niet gedwongen ligt niet zo zwart-wit als zo gemakkelijk wordt verondersteld.

Mijn inziens is de kwestie van tussenhandel een terecht opgeworpen principiële kwestie en ontoelaatbaar bij zichzelf respecterende Wereldwinkels, maar wij moeten ondertussen niet voorbij gaan aan het kleine leed dat hiermee veroorzaakt wordt op zovele fronten. Voor het slachtoffer is het zogenoemde kleine leed groot leed. Wereldwinkels horen oog voor detail te houden en zich niet te verliezen in commercie, kortingen, gemak en containers. Zo'n verhaal kun je niet volhouden!

Karel

Reactie van het EerlijkeHandel Team op "Re (54): Overleeft de LVWW Huub Jansen? [25 juni 2014]":

Beste voorzitters,

Bijzonder dat u, als voornamelijk voorzitters van Wereldwinkels uit de Verenigingsraad, wilt reageren op het debat over het voorbestaan van de LVWW. Hartelijk dank daarvoor.

In antwoord op uw bijdrage, willen wij ook wel een kritische noot kraken over uw opstelling .

Om luchtig te beginnen zijn wij ook verbaasd: u benoemt Huub Jansen namelijk als grote satan terwijl wij niet verder gaan dan dictator. Wij zouden zover echter niet durven te gaan .

Wij verbazen ons ook dat u zegt dat Huub Jansen niet verantwoordelijk is voor de debacles bij de LVWW, waarmee u tegelijk zegt dat u als zittende leden van de Verenigingsraad verantwoordelijk bent. Het toont ons inziens ook aan dat u uw lot verbonden hebt met het lot van Huub Jansen (het antwoord op de vraag 'Overleeft de LVWW Huub Jansen?').
Uw volgende punt is dat u het bespottelijk vindt dat er gefluisterd werd over een motie van wantrouwen tegen Huub Jansen. U hoort te weten dat een motie van wantrouwen altijd voorbereid wordt achter de schermen. De haalbaarheid van de motie van wantrouwen wordt daarbij getest. Rijst daarbij twijfel dan wordt de motie niet ten tonele gebracht. Dat er op de bewuste zaterdag niet over zo'n motie tegen u, als personen die zo'n motie nooit zullen steunen, werd gesproken of gefluisterd is logischerwijs geen onomstotelijk bewijs dat er niet gefluisterd is over zo'n motie. Wij hebben het gefluister wel gehoord .

Uw punt: importeurs worden niet gedwongen met het Voorraadhuis in zee te gaan. Dit is geen punt of onderwerp. Niemand in de discussie heeft ooit beweerd dat importeurs geen vrije keuze hebben.

Uw punt: Mira maakt veel ophef over het Voorraadhuis, maar doet zelf geen zaken met het Voorraadhuis en hoort zich daarom niet te bemoeien met de kwestie tussenhandel en het Voorraadhuis.
Dit standpunt verbaast ons het meest in 'het eerlijke debat'. Mira, net zoals wij van RedEerlijkeHandel, komt op voor de idealen van medemenselijkheid, de zwakken te beschermen tegen de sterken, voor de kleinen opkomen tegen de groten; en zij steekt daarvoor, met alle gevolgen van dien, haar nek uit. Echter zonder herkenning en erkenning te vinden bij uw Wereldwinkels waar het Geloof met bovengenoemde idealen hoog in het vaandel behoort te staan. Het zijn de idealen van Eerlijke Handel en daar hoort tussenhandel principieel niet bij.
In onze samenleving en economie nemen de grote bedrijven de kleine bedrijfjes over of maken het hen direct of indirect onmogelijk om voort te bestaan. Deze trend is niet te keren, beweert de LVWW, en wij moeten als Wereldwinkels mee naar groter en sterker. Wij denken te klein, wij moeten in containers denken! Wie niet mee kan is het slachtoffer van klein denken.
Wij zijn een andere mening toegedaan. Wereldwinkels zijn een uniek fenomeen in onze samenleving en met hun idealen zijn zij een voorbeeld voor generaties. Idealen horen gekoesterd te worden, niet verwaterd of gecompromitteerd, want dan stoppen zij ideaal te zijn en verdwijnen zij in de middelmatigheid.

Uw punt: het Voorraadhuis plaatst grote orders en grotere omzet betekent als stelregel kostenbesparingen. Zoals Maria in een vorige bijdrage reeds zei: het is beter als u niet spreekt over iets wat uw vakgebied niet is. Uw stelregel dat grotere hoeveelheden kostenbesparingen opleveren, klopt alleen bij fabrieksproductie maar niet bij handwerk en dat zijn nu juist de producten bij de Wereldwinkel. Hoe groot de order ook is, handwerk wordt niet goedkoper bij de bron, de producent. En in berekeningen uit vorige bijdragen wordt aangetoond dat de kortingen bedongen door het Voorraadhuis de besparingen aan de kant van de importeur nooit kunnen dekken. Dus wilt u overtuigen dan dient u met een rekenvoorbeeld te komen dat grotere orders, zoals u zegt, voor iedereen goed zijn. U gelooft in iets dat u niet waar kunt maken.

Als laatste pleit u voor een open debat over de toegevoegde waarde van tussenhandel. Daarbij hoort ons inziens ook de informatie uit de petitie die de (meerderheid van) importeurs aan de LVWW heeft gestuurd. Uit die petitie komt, naar we hebben vernomen, een heel ander beeld naar voren dan dat u schetst over de meerderheid van importeurs, die aan het Voorraadhuis leveren. Dus weest u open en stuurt u ons die informatie ter plaatsing.

Het EerlijkeHandelTeam

Reactie van het Daan op "Re (55): Overleeft de LVWW Huub Jansen? [25 juni 2014]":

Beste Maria,

Ja, de term Fair Trade is heel erg in. Iedereen loopt ermee weg.
Je bracht me wel op een idee om de Wereldwinkel meer te promoten. Misschien al eerder genoemd, maar dan nog een keer.
Er komen steeds meer Fair Trade gemeentes en Wereldwinkels in zo'n gemeente kunnen optimaal profiteren als ze wat PR doen. Kerstpakketten promotie is een goed begin en kan heel veel good-will en bekendheid opleveren. Stukje in de plaatselijke krant en het kan veel mensen op goede ideeën brengen.
Ga als Wereldwinkel samenwerken met bedrijven in de buurt en je verhoogt de loop naar de winkel en misschien wel de producten in je kerstpakketten :-).
Even verder denkend kunnen Wereldwinkels hun gemeente ook voorstellen om Fair Trade gemeente te worden. Via de krant? Of zet een Facebookpagina op: ik like -naamgemeente- als fairtrade gemeente. Tweets naar de burgemeester?
Mijn advies: doe het zelf! Die promotie en marketing dus :-). Goedkoop, leuk en effectief en verbindt je met je gemeente, de bedrijven en al je (potentiële) klanten.

Groetjes, Daan

Reactie van Marco Welling op: "Re (55): Overleeft de LVWW Huub Jansen? [25 juni 2014]"

Beste Maria,

Ik was juist, anders dan jij als ik je goed begrijp, heel blij met de nuancerende inbreng van de groep voorzitters van een aantal wereldwinkels.
Het is zo gemakkelijk om mensen te beschuldigen en te beschadigen. Voor alle duidelijkheid: ik ken Huub Jansen niet, op geen enkele manier. Uit de eerdere inbreng van "Red-eerlijke-handel" zou ik een heel slecht beeld van hem kunnen krijgen. Gelukkig wordt dat rechtgezet door het gezamenlijke stuk van een aantal voorzitters.
Dat jij nu vraagt wie er wel verantwoordelijk is voor menig debacle mag uiteraard. Maar het kan toch niet zo zijn dat er maar even iemand beschuldigd wordt zolang dat niet aangetoond waar is.

Wat betreft de tussenhandel: jij begint opnieuw over het feit dat dit per definitie kostenverhogend is. Terwijl de groep voorzitters nu juist uitlegt dat er ook sprake kan zijn van kostenbesparing EN dat er extra afzet gecreëerd kan worden. Hetzelfde wat ook ik in eerdere stukken heb proberen uit te leggen. Wat jammer dat jij nu dan tóch weer terug grijpt op dat starre standpunt, zónder in te gaan op dat wat de voorzitters (en ik eerder) proberen uit te leggen.

Wat betreft jouw vraag of overal het 'merk' wereldwinkel zo onbekend aan het worden is: nee, dat herken ik absoluut niet. In mijn omgeving is men over het algemeen wel degelijk op de hoogte van wat wij wereldwinkels doen en dat dat zeer nauw verbonden is met Fair Trade.

Ik hoop van ganse harte dat er meer genuanceerde artikelen gaan verschijnen, zoals dat van de groep voorzitters. Laten we geen modder gooien, maar op basis van feiten en argumenten op een faire wijze met elkaar discussiëren. Dán komen we ergens.

Marco Welling

 Wij Wereldwinkel Woudenberg zijn al meer als 10 jaar geen lid meer van de LVW.
Zijn niet getransformeerd .
Draaien een prima omzet.
Hebben goed contact met de importeurs.
EN...het publiek kent ONS ook als wereldwinkel, met die leuke cadeau's !l
john hanegraaf 

Reactie van Maria op "Re (54): Overleeft de LVWW Huub Jansen? [25 juni 2014]"

Beste mensen,

Bedankt voor uw bijdrage.

Wellicht kunt u beantwoorden wie er dan wel verantwoordelijk is/zijn voor het Cadeaubonnen debacle (is een feit, cijfers zijn duidelijk). Hetzelfde betreft het Fairsupport debacle en het onvolledig en niet tijdig, of zelfs, niet leveren van financiële informatie aangaande fairsupport. Ook hierin zijn de diverse verslagen duidelijk.
Inmiddels zijn ca. 100 wereldwinkels geen lid meer van de LVWW en is er een nieuwe vereniging opgericht.

Als laatste vraag ik u om eens in uw omgeving rond te vragen wie nog weet wat de wereldwinkel is en waar ze voor staan. Ik schrik me een hoedje als ik merk hoe het merk nog maar in kleine kring bekend is. Navraag bij andere wereldwinkels leverde hetzelfde beeld op. Ook in hun kennissen c.q. vriendenkring viel op dat er een geringe bekendheid is. De term fairtrade is algemeen bekend, de connectie met de wereldwinkel veel minder.
Ik zou graag van meer lezers van de site willen weten of dit beeld ook bij hen bestaat. Dan weten we wat er met de budgetten voor marketing moet gebeuren!

Verder gaat u niet in op tussenhandel in zijn algemeenheid, terwijl dit toch een fundamenteel onderdeel is van de discussie. Minder tussenschakels betekent minder kosten, een lagere prijs voor de consument waardoor een hogere afzet gerealiseerd kan worden. Meer inkoop bij de producenten, meer mensen aan het werk tegen een leefbaar loon.
Als we tussenhandel toe gaan staan dan krijgen we vaker net zoiets als met de wierook van fto, ingekocht via een Franse tussenhandelaar, herkomst onduidelijk.

Mooi dat u spreekt over importeurs en de voordelen die men heeft maar u bent zelf geen importeur en doet nu zelf wat u Mira verwijt. Spreken over zaken waar u zelf niet direct mee te maken heeft. Het voordeel voor de een kan een nadeel voor de ander zijn.
Er zijn nog teveel importeurs die schromen (of bang zijn) om zich uit te spreken anders zou dit verhaal wel anders zijn. De lezers zouden nu al kunnen bekijken welke importeurs niet leveren aan het voorraadhuis, dat zijn dan in ieder geval diegene die deze tussenhandel niet accepteren.

Met een vriendelijke groet,
Maria